23 Mayıs 2010 Pazar

Utanarak ilan ediyorum:

ARTIK O İNSAN DEĞİLİM.

Değiştiğimden değil. Inancım yok artık. Umut kesildi.

Eskisi gibi gülemediğim, çabucak sinirlendiğim için hadi siz affedin beni.

Üzgünüm, ama sınırlarıma eriştim.

Kıyıya ulaşamıyorum.

Bu aralar böyle..

Kabul edenlere…

2 yorum:

Adsız dedi ki...

isyan üzerine isyan,
yılgınlık üzerine yılgınlık.

'dd^ -Döndü dedi ki...

kısaca.. belki.