Boğazımızdaki ağrının soğuk algınlığından olduğunun öğretildiği zamanlardı sanırım, yutkunmaktan vazgeçtiğimiz günler.
Düşüşlerimize engel olamamakla ilgiliydi oysa herşey, hayır, boğaz ağrısından değil, diyemedik.
Kalanlarımızla sağ salim yaşıyorduk işte, sızlanmanın alemi yoktu. Sızlanmayacaktık.
Ne denirse başımızı sallayan kukla baloncuklar olduk bir süre sonra..
Vazgeçmeyi unuttuk, unutmayı unuttuk, sevmeyi unuttuk, yokluğu olan herşeyi unuttuk var olanlarla beraber.
Şimdi geride kalanlarla, dümdüz bir hayat sürüyoruz. Sonunun nereye gideceğini bilmeden, emin olmadan bir şeylerden, sevmeden, yutkunmadan, susarak..
Boğazımızdaki ağrının soğuk algınlığından olduğunun öğretildiği zamanlardı sanırım, varlığımızdan vazgeçtiğimiz günler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder