10 Ocak 2012 Salı

Ve tümleşerek devam ediyorsun =)

Öyle bakma. Sanki bilmiyormuş gibi bakma. Tahmin edilenin gerçekleştiği yerdeyiz sadece. Söze dökemediklerimizin parçalara ayrıldığı o saçma an işte. Saçtık biz de..

Şimdi arkadan gelen araba seslerine inat yürüme zamanı gibi geliyor varlığının en uç köşelerine. Şimdi sen sanki hiçbir şey değişmemiş gibi oynayacağın oyunlara döneceksin. Şimdi sen..

Bir keresinde “doğru söze gerek yok, insan kendi yalanıyla kendini seviyorsa” demiştin. Kendi yalanında boğulmacalardasın ama sen devam ediyorsun yalanlarından saraylar kurmaya. İlginç olan; o sarayların içine hep kendin gibi olanları doldurmandı. Çünkü sen kendinden sıkılandın her zaman..

Zaman geçiyor. Sen öyle bakma. Tamamına eriyorsun sadece vardığın sırrın. Ve onun acısıyla yaşamayı öğrenmeye çalışıyorsun. Gerisi teferruat..

Hiç yorum yok: